wzmacniający

wzmacniający
{{stl_51}}{{LABEL="twpldewzmacniajaogoncy"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}wzmacniający{{/stl_39}}{{stl_9}} (-co){{/stl_9}}{{stl_7}} stärkend{{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • ВЕНЕЦ ОКЛАДНОЙ — нижний венец сруба, уложенный без разрывов по стульям или ленточному фундаменту (Болгарский язык; Български) обрамчващ гредов пояс (Чешский язык; Čeština) prahový věnec (Немецкий язык; Deutsch) Ablaufkranz (Венгерский язык; Magyar) keretkoszorú… …   Строительный словарь

  • arcy- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «wskazujący na pierwszeństwo, zwierzchnictwo tego, co nazywa drugi człon złożenia, np. arcybiskup, arcykapłan, arcyksiążę» b) «podkreślający, wzmacniający znaczenie tego, co nazywa drugi człon złożenia,… …   Słownik języka polskiego

  • bo — 1. «spójnik przyłączający zdania podrzędne, wyrażające przyczynę; ponieważ» Nie można wyjść, bo pada. Nie kupi palta, bo i za co? Zapomniał co mówiono, bo też i nie słuchał dobrze. 2. «po zdaniach rozkazujących spójnik przyłączający zdania… …   Słownik języka polskiego

  • bóg — m III, DB. boga, W. boże, N. bogiem 1. Bóg blm «w religiach monoteistycznych: istota nadprzyrodzona, najwyższa, stworzyciel świata» Pojęcie Boga. Idea Boga. Wierzyć w Boga. ◊ Jak u Pana Boga za piecem «dobrze bezpiecznie» ◊ Żal się Boże, pożal… …   Słownik języka polskiego

  • figura — ż IV, CMs. figuraurze; lm D. figuraur 1. «postać ludzka lub zwierzęca wyobrażona w malarstwie lub rzeźbie; posąg, statua; gwarowe i potoczne: krzyż, posąg, przydrożna kapliczka umieszczane w miejscach otwartych (przy drogach, na placach itp.) i… …   Słownik języka polskiego

  • glukoza — ż IV, CMs. glukozazie, blm «cukier prosty występujący w wielu płynach ustrojowych roślin i zwierząt, odgrywający podstawową rolę w przemianach cukrów, magazynowany w postaci glikogenu lub skrobi jako surowiec energetyczny organizmów; stosowany… …   Słownik języka polskiego

  • gurt — m IV, D. u, Ms. gurtrcie; lm M. y 1. → gorsecik w zn. 2 2. archit. «łuk przyporowy oparty na słupach, podtrzymujący i wzmacniający sklepienie budowli» 3. rzem. «pas rzemienny używany w tapicerstwie do ręcznego przenoszenia ciężarów oraz jako… …   Słownik języka polskiego

  • hej — 1. «okrzyk wyrażający wezwanie, przywołanie kogo, także zachętę, pobudzenie do czynu» Hej, z drogi! Hej, zatrzymajcie się! Hej! ramię do ramienia! spólnymi łańcuchy opaszmy ziemskie kolisko! (Mickiewicz) 2. «przyśpiew, zawołanie, okrzyk… …   Słownik języka polskiego

  • jaki — jacy, odm. jak przym. 1. «zaimek zastępujący przymiotniki» a) «używany w pytaniach lub innych zdaniach mających formę pytań» Jaki prezent chcesz dostać na imieniny? Jaką miałeś podróż? Jacy ludzie tu mieszkają? ◊ Jakim prawem, jakim sposobem,… …   Słownik języka polskiego

  • jeden — + jedna, jedno jedni, odm. jak przym. 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1» Jeden kandydat. Jeden grosz. Jedna sztuka. Rękawiczki z jednym palcem. ∆ Jedna druga, jedna trzecia, jedna dziesiąta «połowa, trzecia, dziesiąta część czegoś» ◊… …   Słownik języka polskiego

  • jużci — przestarz. «wyraz wzmacniający twierdzenie, nadający mu odcień pewności, przekonania» Jużci, nie chcę wyjeżdżać. Jużci, że mu wierzę …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”